برچسب: بلاکچین

در این مقاله که قطعا مطالب کاربردی و مورد نیازی را تهیه کرده ایم، قصد داریم به تمام چگونگی ها و ویژگی های مهم هاوینگ بپردازیم، که یکی از مفاهیم اساسی صنعت رمزارز ها به شمار می رود. دقت کنید ما سعی کردیم بیشتر برای افراد ناآگاه و تازه کار  این مقاله را آماده کنیم، که این امر باعث شده بسیار روان و قابل فهم و یا به عبارتی به “زبان ساده”، معنا و مفهوم هاوینگ (نصف شدن) را توضیح دهیم.

هاوینگ (Halving) بیت کوین چیست؟

از زمان تأسیس بیت کوین در سال ۲۰۰۸ ، قیمت آن رکوردهای زیادی را شکسته است و پس از محبوبیت آن، بسیاری از علاقه مندان به به بازار های سرمایه از جمله دنیای کریپتو کارنسی، به سرمایه گذاری روی رمزارز ها پرداختند و در نهایت، برخی حتی در کار استخراج بیت کوین وارد شدند و خود را ماینر نامیدند. اگر قیمت و ارزش بیت کوین ثابت بماند، دیگر سرمایه گذاران بیشتری را جذب نخواهد کرد و در نهایت به سمت فرسودگی حرکت خواهد کرد و از کار افتاده می شود. بنابراین بیت کوین باید منحصر به فرد شود و برای حفظ ارزش خود کمیاب باشد. درست در اینجا بود که مفهوم ” نصف شدن (هاوینگ) بیت کوین ” ابداع شد.

برای درک اصول Halving بیت کوین، ابتدا باید بدانید خود بیت کوین چیست و چگونه ایجاد و ارزش گذاری می شود.             بیت کوین یک ارز کد گذاری شده معروف است که در بین دارندگان سرمایه بسیار محبوب و مشهور است. نحوه استخراج آن به وسیله فرآیندی به نام ماینینگ صورت می گیرد. ماینر ها، از رایانه و دانش محاسباتی خود برای شکستن معادلات ریاضی و الگوریتمی برای دستیابی به بیت کوین استفاده می کنند. هنگامی که آنها بیت کوین را استخراج می کنند، سطح مشخصی از سهم آن را به عنوان دستمزد دریافت می کنند. نصف شدن یا همان هاوینگ بیت کوین، در اینجا نیز نقش مهمی در استخراج آن و روند تثبیت ارزش دارد.

هاوینگ بیت کوین چیست و چگونه کار می کند؟

از نظر منطقی، انگیزه استخراج بیت کوین با تکمیل هر هاوینگ کاهش می یابد. اما اینطور نیست؛ هاوینگ با افزایش شدید قیمت بیت کوین همراه است که به ماینرها انگیزه بیشتری برای استخراج می دهد، اگرچه پاداش آنها در حال حاضر به نصف رسیده است.

افزایش قیمت باعث می شود استخراج کنندگان بیت کوین به استخراج خود ادامه دهند. برعکس، اگر قیمت بیت کوین افزایش نیابد و پاداش های بلاک نصف شود، ماینرها ممکن است انگیزه ایجاد بیشتر ارز دیجیتال را از دست بدهند. به این دلیل است که استخراج بیت کوین به مقادیر بالایی از قدرت محاسباتی و برق نیاز دارد و می تواند یک فرآیند پرهزینه باشد.

نصف شدن بیت کوین زمانی اتفاق می افتد که ماینرها بیش از ۲۱۰،۰۰۰ بلوک بیت کوین استخراج کرده باشند. این پدیده به طور متوسط در فواص زمانی چهار ساله اتفاق می افتد. نصف شدن یا همان “هاوینگ” بیت کوین بسیار قابل توجه است زیرا میزان سود استخراج کنندگان بیت کوین را کاهش می دهد. اولین هاوینگ بیت کوین در سال ۲۰۱۲ اتفاق افتاد، زمانی که ماینرها روی اولین مجموعه ۲۱۰،۰۰۰ بلوکی دست پیدا کردند. در آن زمان، پاداش به ۲۵BTC کاهش یافت. در سال ۲۰۱۶ ، هاوینگ بعدی بیت کوین رخ داد و دستمزد را به ۱۲.۵ بیت کوین در هر بلوک کاهش داد. جدیدترین هاوینگ بیت کوین در ۱۱ مه ۲۰۲۰ اتفاق افتاد که سود آن را به نصف دیگر کاهش داد و سود را به ۶.۲۵ BTC کاهش داد. انتظار می رود که هاوینگ بعدی بیت کوین، بر طبق همین روند ۴ ساله در سال ۲۰۲۴ اتفاق بیفتد، زمانی که بیش از ۸۴۰،۰۰۰ بلوک بیت کوین استخراج شده است.

رابطه بین نصف شدن بیت کوین و قیمت آن

همانطور که در بالا ذکر شد، قیمت بیت کوین مستقیماً با نصف شدن بیت کوین ارتباط دارد. هر بار که هاوینگ بیت کوین اتفاق می افتد، قیمت با ارزش بالایی روبرو می شود.

در نیمه اول سال ۲۰۱۲، قیمت بیت کوین ۱۱ دلار آمریکا بود. در عرض یک سال ، این مبلغ به ۱۱۰۰ دلار آمریکا رسید.

در سال ۲۰۱۶ ، زمانی که دومین هاوینگ رخ داد، قیمت بیت کوین بین ۵۰۰ الی۱۰۰۰ دلار آمریکا برای چند ماه در نوسان بود و سپس افزایش یافت و در دسامبر  ۲۰۱۷ شاهد بودیم که به رکورد بی سابقه ۲۰ هزار دلار رسید.

در رخ داد جدید ترین هاوینگ، قیمت بیت کوین در حدود ۲۰۰۰۰ دلار آمریکا بود. ما هنوز در حباب نیمه دوم هستیم که هم باعث افزایش و هم تصادفات چشمگیر می شود.

ورود به بازار ارزهای رمزنگاری شده می تواند یک کار پیچیده و دلهره آور باشد. اما نکته انگیزشی اینجاست که شما می توانید با فراگیری فوت و فن های لازم این بازار و مفاهیم کلی و جزئی آن با خیالی راحت یک سرمایه گذازی مطمئن و سودآور را در این بازار تجربه کنید. امروز قصد داریم در این مقاله به دو موضوع بسیار مهم بپردازیم که سوال رایجی است که در ذهن بسیاری از مردم وجود دارد. تفاوت کوین ها و توکن ها. شاید بسیاری از ما فرق بین این دو را تا به حال متوجه نشده باشیم و یا حتی این دو را یکی بدانیم. در ابتدا باید بدانید که هر دو آنها کاملا یک مفهوم مجزا را تشکیل می دهند. در واقع برای درک بهتر بازارهای کدگذاری شده، به راحتی می توان ارزهای رمزپایه را به دو دسته مجزا طبقه بندی کرد: سکه و توکن.

توکن در برابر سکه: ویژگی سکه ها

سکه چیست؟

سکه ها ارزهای کد گذاری شده ای هستند که بر اساس شبکه بلاک چین مستقل و خودگردان خود مدیریت می شوند. مشهورترین مثال، بیت کوین (BTC) است که از نظر سرمایه بازار نیز بزرگترین ارز رمزنگاری شده جهان است.

bitcoin از شبکهزنجیره های بلوکی اختصاصی خود پشتیبانی می کند. به طور مشابه، Litecoin (LTC) و Ethereum (ETH) در بلاک چین های مربوطه خود عمل می کنند. این بلاک ها ممکن است از نظر اندازه، قوانین، استخراج کنندگان، عملکرد و غیره متفاوت باشند.

پروژه های سکه به طور معمول از فناوری های گذشته یا سایر ارزهای رمزنگاری شده الهام گرفته اند، و آنها را در شبکه ای نوآورانه که به منظور خاصی ارائه می شود، ادغام می کنند. برای مثال آلت کوین ها بسیاری از برنامه ها و اهداف خود را از روی بیت کوین که به یک پروژه بسیار موفق تبدیل شده بود الهام گرفتند و تقلید کردند.

سکه های دیجیتالی با هدف مشابه سکه های فیزیکی یا همان پول های نقد طراحی شده اند، یعنی انتقال ارزش. با این تفاوت که این انتقال ارزش با امنیت بالاتر، سرعت بسیار بالاتر و همچنین بدون محدودیت جغرافیایی صورت می گیرد. در اکوسیستم رمزنگاری، سکه های دیجیتالی امکان انتقال پرداخت ها را نیز فراهم می کنند.

مثال دیگر یک سکه مشهور، Ethereum’s Ether (ETH) سکه بومی یک شبکه تحت قرارداد های هوشمند برای ایجاد برنامه های رایانه ای عمومی است که بر روی یک (Blockchain) نامتمرکز اجرا می شود. اتریوم به جای تمرکز بر داده های مالی، بر داده های دلخواه برنامه تمرکز می کند که می تواند همه چیز را از بازی گرفته تا رسانه های اجتماعی پوشش دهد. رمزارز اتر برای ارسال/ دریافت، کنترل سرمایه، انجام تراکنش های مختلف و ارتباط با برنامه های نامتمرکز (dapps) در شبکه مورد استفاده قرار می گیرد.

توکن در برابر سکه: ویژگی توکن ها

توکن چیست؟

توکن ها به طور کلی در زنجیره های بلوکی ایجاد می شوند که متعلق به خودشان نیست و یا به عبارت دیگر برای ساخته شدن، وابسته به بلاک چین های رمزارز های دیگر هستند و زنجیره بلوکی اختصاصی از خود ندارند. در حال حاضر به لطف ایجاد و تسهیل smart contract، رایج ترین شبکه برای ایجاد token، شبکه اتریوم است. توکن هایی که بر روی شبکه Ethereum ایجاد شده اند به عنوانERC-20  شناخته می شوند.

با این حال، موارد دیگری مانند نئو، واوِز، لیسک و استراتیس نیز وجود دارند. هر شخصی می تواند”Token” دلخواه خود را در یکی از این شبکه های معتبر بسازد.

توکن های دیجیتال چگونه استفاده می شوند؟

مانند سکه ها، توکن ها نیز انتقال ارزش را امکان پذیر می کنند. با این حال، در بیشتر موارد، یک توکن مجازی دارای قدرت بیشتری نسبت به وسیله پرداخت است. هر کسی می تواند توکن ها را ایجاد کند تا عملکردهای خاصی را انجام دهد.

در بیشتر موارد، به مشتری برای پاداش و یا تشویق پاداشی در قالب توکن داده می شود که در مقایسه با ساختن یک سکه از ابتدا، ایجاد یک توکن از طریق یک پلتفرم، مخصوصا اتریوم به طور قابل توجهی زمان کمتر و همچنین هزینه کمتری را می طلبد.

کلام آخر

اکنون میدانید که وقتی کسی می گوید “سکه” و یا “توکن” تفاوت این دو در چیست. خلاصه کلام این است که سکه ها BlockChain خودگردان خود را دارند. در حالی که توکن ها بر روی زنجیره های بلوکی رمز ارز های دیگر مانند Ethereum ،NEO یا Waves ایجاد شده اند. این موضوع چندان گیج کننده نبود، نه؟

معرفی وایت پیپر ها White Paper

اگر به فضای بلاک چین علاقه مند هستید، چه به عنوان یک سرمایه گذار، چه تاجر یا توسعه دهنده، یکی از چیزهایی که نمی توانید از دانستن آن اجتناب کنید، وایت پیپر است. بسیاری از پروژه های بزرگ در صنعت، مانند بیت کوین و اتریوم، با وایت پیپر شروع شده اند. در واقع این سند های سفید هدف و فناوری پشت پروژه را توضیح می دهند. در این مقاله، ما به چگونگی تشخیص یک کاغذ سفید خوب با یک ایده معتبر و کاربرد های خاص آن می پردازیم.

آنها معمولاً آمار، نمودارها و حقایقی را برای متقاعد کردن سرمایه گذاران علاقه مند به خرید ارز رمزنگاری شده ارائه می دهند.

تولید وایت پیپر گامی کلیدی است که لازم است یک استارتاپ قانونی و حرفه ای تلقی شود، زیرا به سرمایه گذاران کمک می کند تا تفاوت کسب و کار خود را با رقبای موجود در بازار تشخیص دهند.

در واقع سند های سفید White Paper جزئی اساسی در تولید یک طرح بلاک چین تازه یا ارز رمزنگاری شده را تشکیل می دهند. سرمایه گذاران، تجار و توسعه دهندگان انتظار دارند سندی را ببینند که توضیح دهد پروژه چه مشکلی را حل می کند و چگونه این کار را انجام می دهد. امروزه در دنیای کریپتو، درست همانند دیگر عرصه ها و تجارت های مالی مختلف، اسناد سفید اهمیت زیادی دارند. می شود گفت اغلب طرح های ارز های کد گذاری شده از بیت کوین گرفته تا ICO ها که در انتها به مرحله اجرایی رسیده اند، قبل از ارائه خدمات و شروع معاملات، بای مخاطبین خود وایت پیپر های منحصر به فرد ارائه می دهند.

شرکت های باهوش از سند های سفید برای معرفی خود به عنوان متخصص در یک حوزه استفاده می کنند، به این امید که رقبای این صنعت به “تحقیقات” خود ارجاع دهند. با این حال، وایت پیپر ها هیچ گونه محدودیتی ندارند.

کاربرد یک سند سفید یا همان وایت پیپر

اکثر این کاغذ های سفید به شکل اسناد خرید و فروش بر پایه مارکتینگ نوشته می شوند تا مخاطبین را تحریک کنند تا درباره کالا، خدمات، فناوری یا روش خاصی که به عنوان راه حل مطرح شده است، اطلاعات بیشتری کسب کرده تا که در آخر مخاطبین را ترغیب به خرید کنند و آنها را به مشتری خودشان تبدیل کنند. وایت پیپر ها طوری طراحی شده اند که به عنوان یک ابزار بازاریابی قبل از فروش مورد استفاده قرار گیرند و نه به عنوان یک دفترچه راهنمای کاربر یا سایر سندهای فنی تهیه شده برای پشتیبانی از کاربر پس از خرید.

در بازاریابی، سه نوع اصلی از کاغذ سفید وجود دارد: پس زمینه، که ویژگی های فنی یک پیشنهاد خاص را ارائه می دهد، لیست های شماره گذاری شده که نکات یا نکاتی را در مورد یک پیشنهاد برجسته می کند و همچنین معرفی یک راه حل بی نقص برای مشاغل تجاری یا فنی.

وایت پیپر ها با سایر ابزار مارکتینگ مانند برُشورها متفاوت اند. برُشورها و برخی دیگر از ابزار های فروش احتمال دارد جلف و نمایشی باشند و محتویات آنها تنها شامل موارد واضح و سطحی فروش باشند؛ اما یک سند سفید برای ارائه شواهد متقاعد کننده و واقعی ارائه شده است که یک پیشنهاد خاص و یا یک روش برتر برای حل یک چالش و یا مشکل معرفی می کند. به طور کلی، کاغذهای سفید حداقل ۲۵۰۰ کلمه طول دارند.

در انتها باید بدانید اگر تولید کننده یک محصول با ارزش و یا ارائه دهنده خدمات مهمی هستید، که منحصر به فرد و خاص است، باید پاره ای از وقت خود را روی یک وایت پیپر منحصر به فرد و با کیفیت نیز صرف کنید.

زیرا در پایان یک روز، یک “سند سفید” می تواند هسته فروش و اعتبار شما باشد.

رشد اکوسیستم “توکن” های دیجیتال تا به اکنون به صورت تصاعدی بوده است. از زمان ایجاد بیت کوین تا اوایل سال ۲۰۱۹، بیش از ۵۰۰۰ توکن به طور فعال در بیش از ۳۰۰ بازاری که که تجارت توکن ها را به صورت همتا به همتا امکان پذیر می کند، معامله شده است.

سکه های رمزنگاری شده یا همان کوین ها به افراد اجازه می دهند که با استفاده از ارز های دیجیتال خود پرداخت های روزانه و یا هر تراکنش دیگری را انجام دهند. هر چند، مردم می توانند از توکن ها به دلایل بسیار بیشتری استفاده کنند و انتخاب های بیشتری را در رابطه با استفاده از توکن دارند. مردم می توانند از توکن ها برای انجام معاملات، نگهداری و ذخیره ارزش و البته برای استفاده از ارز و غیره استفاده کنند.

از مزیت های توکن چه میدانید؟

همانطور که می دانید، توکن ها به صورت وسیع برای تبادلات مالی در عرصه های گوناگون بر طبق هدفی که برای آن ایجاد شده است مورد استفاده قرار می گیرد. توکن از ماهیتی با ارزش دارد، توکن ها برای اهداف متعددی مثل اهداف فردی، شرکتی و غیره تولید می شوند و اکنون همانطور که گفته شد انواع  مختلفی در بازار در دسترس می باشد.

از مزایای توکن (TOKEN) می توانیم نمونه های متعددی برای شما بیان کنیم که در ادامه بیشتر با آنها آشنا خواهید شد. توکن ها در مقایسه با کوین های کد گذاری شده یا همان رمزارز ها که شامل برخی از ویژگی های قابل اصلاح می باشند، حتی سودمند تر و به صرفه تر نیز هستند. توکن ها در بیشتر اوقات با رمزارز های جدید به بازار عرضه شده اشتباه مقایسه می شوند.

مزیت اول: اهدف TOKENS

اکثر توکن ها برای استفاده با پلتفرم های نامتمرکز یا Dapps وجود دارند. هنگامی که کاربران و مهندسان در حال ایجاد توکن خود هستند، قادرند انتخاب کنند که چه مقدار می خواهند تولید کنند و این توکن های جدید در هنگام ایجاد به کجا ارسال می شوند. آنها بخشی از ارزهای رمزنگاری شده خود را در زنجیره بلوکی که در این مرحله توکن تولید می کنند، پرداخت می کنند.

پس از ایجاد، اغلب از توکن ها برای فعال کردن ویژگی های برنامه ای که برای آنها طراحی شده است استفاده می کنند.

مزیت بزرگ در ایجاد یک توکن

از آنجا که توسعه دهندگان  Dappsو توکن مجبور نیستند بلاک چین خود را ایجاد کنند، در وقت و منابع آنها صرفه جویی قابل توجهی می شود. آنها می توانند در عین بهره مندی از امنیت بلاک چین بومی، از ویژگی های ارزهای رمزنگاری شده با برنامه خود استفاده کنند.

زمان تنها چیزی نیست که آنها را نجات می دهد، اگر آنها BlockChain و سکه خود را به جای Dapps و توکن ایجاد می کردند، باید معدنچیان را نیز برای تأیید تراکنش های خود پیدا کنند.

برای ایجاد یک زنجیره بلوکی قوی که قابل حمله نیست، به ماینرهای زیادی نیاز است. بسیار منطقی است که بسیاری از رایانه ها روی یک بلاک مشترک که چندین برنامه می توانند روی آن کار کنند ، تا هزاران بلاکچین ضعیف و عمدتا متمرکز وجود داشته باشد.

این فقط یک فرایند بسیار طولانی تر و بسیار گران تر است.

مهم است که به خاطر داشته باشید که هزینه ها برای همه معاملات توکن در بلاک چین باید پرداخت شود، نه فقط ایجاد توکن. بنابراین، هر برنامه ای که بر روی اتریوم ساخته شده است باید از سکه های اتر برای انتقال توکن های خاص برنامه از یک کاربر به کاربر دیگر یا بین برنامه و کاربر استفاده کند.

اکوسیستم آی اوتا چیست (Internet of things) ؟

اکوسیستم آی اوتا همان اینترنت اشیا است که به وسیله یک شبکه اختصاصی و هدف هایی که دارد قرار است زندگی ماشینی در اطراف ما انسانها راحت تر کند.

نگاهی به تاریخچه آی اوتا

در سال ۲۰۱۵ رونمایی شد با عرضه اولیه ای که داشت حدود ۶۰۰ هزار دلار بیشتر نتوانست سرمایه جذب کند. چرا که در سال ۲۰۱۵ ارزهای دیجیتال خیلی فراگیر نشده بودند تا بتواند سرمایه مورد نیاز جذب کند. عموم پروژه ها یا بر بستر بیت کوین یا بر بستر اتریوم فعالیت میکردند اما پروژه که بر روی یک شبکه اختصاصی خودش فعالیت کند در آن زمان خیلی مرسوم نبود، شاید افراد فکر میکردند این نوع اکوسیستم ها نمی توانند موفق عمل کنند. در سال ۲۰۱۷ با عقد قراردادهایی که شرکت آی اوتا (IOTA) با سامسونگ، فولکس واگن انجام داد توانست سرمایه گذاران بیشتری جذب کند.  تمام ۲ تریلیارد کوین آی اوتا در گردش است.

اکوسیستم آی اوتا (IOTA) چگونه کار می کند؟

اکوسیستم آی اوتا اینترنت اشیا در اطراف ما را مدیریت می کند، شما تصور کنید مثلاً یخچالتان به محض خالی شدن یک سری کالا ها توانایی سفارش آن محصول خوراکی و پرداخت هزینه آن توسط توکن آی اوتا را داراست. یا تلویزیون هوشمند شما به محض منقضی شدن حق اشتراک نتفلیکس به صورت اتوماتیک اشتراک جدید را خریداری کرده و توسط توکن آی اوتا هزینه پرداخت می شود. یا میتوانید گرمایش یا سرمایش اتاق را کنترل کنید.

تنگل (Tangle) چیست ؟

آی اوتا بروی شبکه اختصاصی به نام تنگل فعالیت می کند.

 بین بستر تنگل و بلاک چین تفاوت هایی وجود دارد که در این مقاله به آن ها می پردازیم.

اگر داخل شبکه بلاکچین تراکنشی بخواهد انجام شود باید منتظر بمانید تا ماینرها یا نود های شبکه آن تراکنش را تایید کنند و چندین دقیقه زمان برای تایید تراکنش صرف می شود (تازه اگر شبکه شلوغ نباشد و گرنه ممکن است تا ساعت ها تایید یک تراکنش طول بکشد). اما در شبکه تنگل جریان متفاوت است. فرض کنید شما می خواهید از کیف پولتان مقداری آی اوتا برای فردی ارسال کنید ، برای انجام این تراکنش باید به ۲ تراکنش قبلی خود را تایید کنید یعنی دو شخصی که قبل از شما می خواستند تراکنش انجام دهند را تایید کنید و این دو نفر نیز باید تراکنش های دو نفر قبلی خود را نیز تایید کنند. این اتفاق آنقدر رخ می‌دهد که همه تراکنش های موجود در شبکه را تایید شود.

تفاوت دیگر میزان کارمزد تراکنش ها در شبکه تنگل است که این میزان کارمزد برابر با صفر است، در حالیکه در شبکه بلاک چین بر اساس سختی شبکه میزان کارمزد تراکنش متفاوت است.

تفاوت دیگر در سرعت تراکنش است. هر چقدر در شبکه‌ بلاک چین تعداد کاربران افزایش پیدا کند، سرعت انجام تراکنش کاهش پیدا می‌کند و بستر بیت کوین مقیاس پذیری بالایی ندارد، اما در شبکه تنگل اینطور نیست هر چقدر تعداد کاربران شبکه بیشتر شود تعداد استفاده کنندگان از این شبکه زیاد می شود و سرعت شبکه نیز بالاتر می‌رود چرا که تعداد کسانی که تراکنش را تایید می کنند زیاد می شود.

کیف پول های آی اوتا

کیف پول رسمی آیوتا (IOTA Wallet) می باشد که از پلتفرم های ویندوز، لینوکس و مک پشتیبانی می کند . IOTA Wallet (BETA) اولین کیف پول موبایلی شرکت آی اوتاست.

استخر استخراج Mining Pool چیست؟

در هفته های اول تولد بیت کوین، استخراج کنندگان کوین را به طور مستقیم استخراج می کردند و هنوز استخر ماینیگ ابداع نشده بود. اما در حال حاضر از آنجایی که استخراج کوین یک تجارت رقابتی است و با توج به اینکه امروزه افراد ثروتمند زیادی وارد حیطه ماینینگ شده اند، ماینر های کم توان جهان نمی توانند با فارم های چند ده هزار دستگاهی وارد رقابت شوند. در واقع Mining Pool یک محل دیجیتال است که استخراج کنندگان در صورت توافق در آن جمع می شوند و با یکدیگر یک شبکه زنجیر وار تشکیل می دهند و سعی می کنند تا عملیات محاسبه و بررسی یک بلاک را انجام دهند و در آن هر ماینر به مقدار منبعی که در عملیات ماینینگ درج کرده است دستمزد می گیرد. نتیجه می گیریم هر چه قدر منابع شما قدرتمند تر باشد توان بیشتری برای محاسبات یک بلاک می توانید داشته باشید و موجب می شود که عملیات محاسبات به سرعت با صرف زمان کم تری صورت گیرد. در واقع شما در صورت فعالیت به عنوان یک استخراج کننده، توان پردازشی و محاسباتی خودتان را در استخر ها با دیگر افرادی که به صورت تیمی فعالیت می کنید به مشترک می شوید؛ در این صورت شانس شما برای دریافت کوین بیشتر افزایش می یابد.

مزیت های پیوستن به استخر های ماینینگ

1. شما با افراد و ماینر های دیگر یک تیم را تشکیل می دهید که می توانید با تلاش هم و فعالیت گروهی که با یگدیگر دارید، در حل معادلات و ساخت یک بلاک موفق واقع شوید. این موضوع باعث می شود تا شانس شما برای دریافت “کوین” بیشتر شود.
2. درآمد شما ثابت می شود، به این صورت که در هنگام ماینینگ به وسیله استخر، شما به راحتی می توانید سود خودتان را به شکل تقریبی محاسبه کنید.

خطرات استخر های ماینینگ برای رمزارز ها

این استخر ها باعث ایجاد تمرکز هم زمان چندین دستگاه برای استخراج یک بلاک شده که این موضوع با ماهیت غیرمتمرکز رمزارز ها در تناقض است. تمرکز، نتیجه طبیعی رقابت بر سر به دست آوردن رمزارز است. از آنجایی که استخراج اکنون تبدیل به یک صنعت کامل و گسترش یافته شده است، توسط افرادی که منابع و توان “هش” بیشتری دارند کنترل می شود. داستان ترسناک تمرکز ایجاد شده توسط استخر ها به نام “حمله ۵۱ درصد” شناخته می شود. این داستان زمانی اتفاق می افتد که یک استخراج کننده ۵۱ درصد از ماینینگ شبکه رمزارز را در دست داشته باشد و به اختیار در بیاورد که البته احتمال وقوع آن بسیار بعید و پرهزینه می باشد.

نحوه پرداخت سود ماینینگ توسط استخر ها

همانطور که تا اینجا متوجه شدید، ماینر ها با ورود به یک استخر استخراج، در واقع توان پردازشی خود را به توان پردازشی دیگر اعضای استخر می افزاید و در نتیجه تمام اعضا یک ماینر واحد قدرتمند را تشکیل می دهند؛ به این ترتیب روند استخراج ارز دیجیتال سریع تر، آسان تر و به صرفه تر خواهد بود.

اما به طور کلی هر استخر از یک سیاست برای پاداش­دهی استفاده می کند. اما اغلب استخر ها از یک سیاست یکسان به اسم (PPS) به معنای پرداخت سود به ازای هر یک سهم استفاده می کنند. در این شیوه اعطا سود ماینینگ به اعضای تیم استخراج، نسبت به میزان قدرت پردازشی که به شبکه می سپارند، در کنار سهام اهدا شده به افراد، به همان میزان سود واریز خواهد شد. این شیوه پرداخت رایج که در دیگر بازار های سرمایه نیز کاربرد دارد به اختصار در آمده «Pay Per Share» است، جدا از استخراج راحت هر بلاک و درآمد به دست آمده از ماینینگ آن در استخر، سود محاسبه شده ای نیز به افراد تعلق خواهد گرفت.

اما روش های دیگر استخر ها، برای پرداخت سود:

1. پرداخت نسبی

2. پرداخت مبتنی بر امتیاز

3. پرداخت به ازای N سهم آخر

الراند یک ارز جدید و امروزی است که تاسیس آن به اواخر سال ۲۰۱۷ باز می گردد. بنیان گذاران این شبکه قدرتمند بنیامین و برادرش لوسیان مینکو نام دارند که در آن زمان با هدف رفع مشکل Scalability عملکرد بلاک چین ها که نقص مهمی از نظر آنها محسوب می شد، راه اندازی شد. لازم به ذکر است این هدف تعیین شده تا به امروز تحقق یافته و توسعه دهندگان این شبکه توانسته اند مقیاس پذیری و یا همان Scalability را در این ارز دیجیتال تقویت و آن را به حد بسیار زیادی افزایش دهند. توکن این شبکه با نام «EGLD» در بازار معامله می شود. الراند یک ارز نا متمرکز است که تحت توسعه فناوری زنجیره های بلوکی به بازار کریپتو وارد شده است. این ارز دیجیتال در رتبه ۴۶ سایت معتبر«CoinMarketCap» قرار دارد، از این موضوع می شود به این نکته پی برد که پتانسیل این ارز دیجیتال برای ارائه خدمات بزرگ بسیار بالا است. یکی از اهداف دیگر الراند که بسیار نیز بحث برانگیز است، رقابت با شبکه های معتبر متمرکز در ابعاد بزرگ و کنار زدن آنها با ارتقاء امکانات و ارائه خدمات بی نظیر به کاربران است که منجر به افزایش محبوبیت روز افزون این پلتفرم می شود. الراند تا به امروز در برنامه های خود قصد دارد با ترکیب تطبیق پذیری و همکاری های زیاد گام بزرگی برای ایجاد یک پروتکل با عملکردی فوق خلاقانه بردارد. به طور کلی این ارز تحت توسعه بلاک چین خود برای پشتیبانی از برنامه های نامتمرکز و تابع اینترنت جدید برای استفاده اقتصادی توصیف شده است.

این شبکه همچنین با راه اندازی تکنولوژی های پیشرفته و منحصر به فرد بر روی سیستم عملکردی خود، توانسته تا حد زیادی خودش را از دیگر رقبا متفاوت سازد و به رشد و پیشرفت پلتفرم خود کمک شایانی کند. این پلتفرم دلیل اصلی برتری خود را با شبکه های متمرکز، استفاده از این تکنولوژی بزرگ می داند.

تکنولوژی منحصر به فرد شاردینگ

این فناوری مانند یک راهکار عمل می کند. در واقع شاردینگ تحت مدیریت کامل با تبدیل یک پایگاه داده عظیم به ابعاد بسیار کوچک تر تراکنش های بسیار بیشتری را در زمان بسیار پایین جذب می کند. به این صورت شاردینگ باعث افزایش بسیار بالای سرعت شبکه و در نتیجه تسریع تراکنش ها در ثانیه می شود؛ به طوری که موجب می شود این پلتفرم بتواند در مقایسه با اتریوم که در هر ثانیه قابلیت انتقال ۱۵ تراکنش را دارد و یکی از رقبای اصلی این شبکه محسوب می شود، در هر ثانیه قابلیت انتقال ۱۵۰۰۰ تراکنش را اجرایی کند که این تعداد تراکنش در بازار کریپتو بی نظیر است و اهمیت بسیار بالایی دارد. هزینه انتقال تراکنش ها در این شبکه برای کاربران، تنها کمتر از یک ۱/۰ سنت آمریکا محاسبه می شود. تمام این ویژگی ها و امکانات پیشرفته باعث می شود که الراند جزو قوی ترین پروژه های کریپتو کارنسی محسوب شود که قطعا رسیدن به رتبه ۴۶ بازار در وبسایت کوین مارکت کپ برای این ارز دیجیتال بسیار جایگاه عالی است و حتما این رتبه می تواند در روز های آینده بالاتر نیز برود.