برچسب: کریپتو

خیلی از افراد پس از خرید ارز های دیجیتال برنامه ای برای آن ها ندارند و نمی دانند چه موقع از بازار خارج شوند تا بتوانند سود کنند. در واقع این افراد اطلاعی از تارگت های فروش برای رمز ارز های خود ندارند. می دانیم که ساده ترین نوع سرمایه گذاری این است که در بالاترین نقطه ها بفروشیم و در پایین ترین نقطه ها خرید کنیم در این صورت تعداد کریپتو هایی که داریم را افزایش می دهیم.

اما تارگت چیست؟

برای آشنایی با تارگت در ابتدا باید به بررسی سیستم های سرمایه گذاری بپردازیم. برای مثال برخی از افراد پس از اینکه به سود قابل قبولی رسیدند از بازار خارج می شوند و با سود به دست آمده و مبلغ اصلی دارایی خود به خرید خانه یا مایحتاج خود می پردازند. این کار خوبی به نظر می رسد اما با برداشتن تمام سرمایه دیگر امکان ورود به بازار برای خرید و فروش وجود ندارد. بنابراین تارگت مفهومی کاربردی برای کسانی است که هنوز بخشی از سرمایه ی خود را بعد از برداشتن سود در معاملات قرار می دهند.

تارگت بیت کوین یا نقطه ی قیمتی بیت کوین که معیار ما برای خروج از بازار است صد هزار دلار می باشد. که با تحلیل فاندامنتال تخمین زده می شود. در اینجا خوب است بدانیم که تحلیل های فاندامنتال یا بنیادی بسیار قوی و درست هستند اما دقیق نیستند. یعنی نمی توانند مقدار دقیقی از عدد تارگت بدست آمده را به ما بدهند.  در این صورت برای استفاده از آن باید صبر کنیم تا بیر مارکت اتفاق افتاده و روند نزولی شود تا بتوانیم تارگت های پایین تر را ببینیم و سپس به تحلیل بپردازیم.

نکته ای که در اینجا مهم به نظر می رسد توجه به قیمت تارگت نهایی است. از آن جا که عموما صد هزار دلار ار خیلی از معامله گران دارند ما نباید در خود صد هزار دلار بفروشیم. یعنی کسانی که قصد دارند دارایی خود را در تارگت صد هزار دلار بفروشند نباید صبر کنند تا منحنی قیمت به آن نقطه ی صد هزار تایی برسد. در واقع همانطور که ما پله ای خرید می کنیم باید پله ای نیز بفروشیم.

این یعنی زمانی که از هفتاد هزار دلار رد کرد باید قسمتی از دارایی را بفروشیم، در هشتاد هزار دلار قسمتی دیگر و به همین ترتیب ادامه می دهیم. زمانی که به صد هزار دلار رسید باید ما تقریبا هشتاد درصد دارایی خود را فروخته باشیم. بیست در صد هم برای این باقی گذاشته می شود که تحلیل اشتباهی انجام داده باشیم یا بازار با ریزش رو به رو شود، به مشکل و ضرر نرسیم . علاوه بر همه ی این نکات توجه به تحلیل های تکنیکال و آنچین نیز ضروری است.

دو ارز دیگر اتریوم و ADA نیز دارای تارگت های متفاوت می باشند. تارگت اتریوم چیزی حدود هشت هزار دلار است و از آن جا که از نوع آلت کوین می باشد باید توجه و دقت بیشتری به خرج دهیم.  در این صورت معامله گر نباید صبر کند تا به مرز هشت هزار دلار برسد بلکه به صورت پله ای از شش هزار دلار شروع به فروختن می کند. بیست درصد باقیمانده هم جهت خطا در تحلیل می باشد.

برای رمز ارز ADA تارگت هشت دلار  می باشد که از روی شش دلار شروع کرده و به صورت پله ای از بازار خارج می شویم. در صورتی که با تحلیل های اشتباه فاندامنتالی و یا  تارگت اشتباه رو به رو شدیم از تحلیل های تکنیکال و آنچین کمک می گیریم.

مونرو چیست؟ تاریخچه آن

مونرو (monero) یک رمزارز با قابلیت Scability است، که همانند رمزارز های قدرتمند دیگر، با هدف رفع مشکلات موجود و ارتقای امکانات بازار کریپتو عرضه شد. بنیان گذاران مونرو یک گروه ۷ نفره بودند که هویت ۵ نفر آنها هیچ وقت مشخص نشده است. دیوید لاتاپی و ریکاردو اسپاگنی دو نفر شناخته شده از این تیم ۷ نفره هستند که اداره شرکت را برعهده دارند. این رمزارز با الهام از بایت کون در سال ۲۰۱۴ به بازار ارائه شد که چندان سابقه طولانی ندارد. اما با وجود این سابقه کم توانسته در حفظ حریم خصوصی کاربران خدمات درخشانی را از خود ارائه دهد و به یکی از رمزارز های موفق در این عرصه تبدیل شود.

بلاک چین اختصاصی مونرو

مونرو با تکیه بر بلاک چین خود، سعی می کند تمرکززدایی را به بالاترین سطح ممکن برساند و خود را در این رقابت سخت و نفس گیر از دیگر رمزارز های قدرتمند این بازار جلو بیاندازد. این رمزارز با ایجاد زنجیره بلوکی جدید خود، قادر شده است در هر ۲ دقیقه یک بلاک به بلک قبلی خود اضافه کند. همچنین به دلیل ساختار فوق سری و کدگذاری شده مونرو، اندازه هر بلاک آن منعطف است که این موضوع باعث کنترل بهتر روی داده ها و مقیاس پذیری مونرو شده است. در واقع حفظ امنیت بالا و مخفی ماندن اطلاعات پیرامون تراکنش ها باعث شده است این شبکه نیازمند رمزنگاری های لایه لایه و داده های بیشتری باشد. در همین راستا بلاک چین مونرو تفاوت مهمی با زنجیره های بلوکی دیگر رمزارز ها دارد، به طور کلی بلاک چین تحت استفاده آن، هیچ داده و اطلاعاتی را در اختیار کاربران و مخاطبین خود به اشتراک نمی گذارد، در حالیکه اغلب رمزارز های محبوب بازار تا حد قابل توجهی اطلاعات بدست آمده را در اختیار کاربران قرار می دهند. این ویژگی مونرو نیز برای حفظ بیشتر امنیت و مخفی ماندن اطلاعات لحاظ شده است.

ویژگی های منحصر به فرد مونرو

مونرو، یک ارز سراسر کدگذاری شده است که از سامانه های مدیریت نرم افزار مانند ویندوز، اندروید، مک او اس و لینوکس و … پشتیبانی می کند. این ارز دیجیتال قابلیت جایگزینی دارد، به این معنا که واحد های ارز قابل تعویض است و در صورت تمایل می توانید واحد دیگری را مورد استفاده خود قرار دهید و آدرس هایی که پیش از تعویض واحد پول خود، به صورت ناخواسته از آنها استفاده کردید را توسعه دهندگان شبکه بعد از رصد کدن از بین می برند؛ همچنین تمام تراکنش ها در این شبکه غیرقابل رهگیری است. امنیت این شبکه از الگوریتم رمزگذاری شده پیچیده ای پیروی میکند که درصد احتمال کلاهبرداری را بسیار کاهش داده است. این سطح از امنیت و حفظ حریم خصوصی، موجب علاقه بسیاری از افراد و سرمایه گذاران به این ارز دیجیتال شده است. البته ویژگی غیرقابل رهگیری بودن تراکنش ها در این رمزارز مشکلی نیز به وجود می آورد که اگر کلاهبرداری بر روی سرمایه شما اتفاق بیافتد و مبلغی از حسابتان بدون اجازه شما کسر شود، دیگر آن پول یا سرمایه قابل بازگردانی نیست. اما احتمال وقوع همچین اتفاقی بسیار کم است.

استفاده از پروتکل (cryptonote)

مونرو تحت پوشش پروتکل «کریپتونوت» فعالیت می کند. این الگوریتم با ساختاری متفاوت باعث پیشرفت سطح بلاک چین آن شده است که امکان مسدود شدن آن را کاهش دهد. همانطور که پیش اشاره کردیم، مونرو یک ارز رمزگذاری شده است که امنیت پیچیده و لایه لایه ای را در ساختار خود لحاظ کرده است و تمرکز بیشتر خود را بروی محرمانه ماندن ساز و کار تراکنش های خود مثل مخفی کردن اطلاعات آدرس‌ها و مبالغ خود گذاشته است. کاربران این شبکه می توانند با استفاده از کلید های تعیین شده از سوی سیستم که شامل کلید عمومی وکلید شخصی است، مشخص کنند که چه کسانی می توانند شاهد اطلاعات فرستنده و گیرنده باشند.

سخن آخر

با در نظر گرفتن مطالب بالا مونرو در فهرست رمزارز های برتر قرار می گیرد و برای انتخاب یک رمزارز مناسب، گزینه مناسبی است. تا به امروز این ارزدیجیتال به عنوان یک شبکه با «قابلیت محرمانگی بالا و البته شفافیت در هنگام نیاز» شناخته میشود.

نیاکان ما در گذشته پایه های پول را بنا نهادند، چیزی که ابتدا با مبادله کالا به کالا شروع شد و به ارزش اشیا رسید و جایی که نقطه شروع آینده بود، اختراع سکه و بعدها پول بود. ارزش افزوده‌ای که انسان ها دیگر مجبور نبودند برای بدست آوردن کالا یا مبادله صرف کالا با کالا کار کنند، بلکه حالا انسان به چیزی خدمت میکرد که دنیای مبادلات را تغییر داده بود.

زمان گذشت و گذشت تا از بانکداری آنلاین و توکن های تجاری مثل پی‌پال گذر کردیم و رسیدیم به جایی که امروز هستیم، ارزهای جدیدی وارد بازار شدند و این ارزها همان ارزهای دیجیتال امروزی هستند که چندی است گل سرسبد محافل و مجالس ما هستند، اما بیایم دقیق تر باهم نگاه کنیم، اصلا کریپتوکارنسی چیست؟

برای دستیابی به کتاب یک ساتوشی(همه چیز درباره ارزهای دیجیتال) برروی کلمه اینجا کلیک کنید.

کریپتوکارنسی چیست؟

اگر به کلمه ی کریپتوکارنسی توجه کنیم، کلمه ابتدایی یعنی کریپتو در انگلیسی به معنای رمز گذاری شده است و کلمه کارنسی نیز به معنای ارز می‌باشد.

تاریخچه پیدایش کریپتوکارنسی ها به پیدایش بیت کوین باز می‌گردد، پس ارزهای دیجتال پول دیجیتال هستند که در واحد توکن یا کوین وجود دارند، که شخص میتواند پس از دریافت پول دیجیتال آن را در کیف پول دیجیتال خود ذخیره سازی کند.

ایده ارزهای دیجیتال از کجا می‌آید؟

ایده‌ای که پشت کریپتوکارنسی بود، درواقع به این صورت بود که میخواستند فضایی را برای مبادله ارزی فراهم کنند، که این فضا به شکل محدود و مستقل از یک مرجع مرکزی مثل بانک مرکزی باشد. پس تا به این جا متوجه شدیم که ارزهای دیجیتال ارزهایی کاملا مستقل هستند و به شکل الکترونیکی رد بدل میشوند و ماهیت فیزیکی مثل اسکناس و سکه ندارند وهیچ شخص سومی(دولت یا مرجع بانکی) در این مسیر مبادلات دخالت ندارد.

جالب است بدانید که کمیسیون فدرال قانونی تعیین کرده است که براساس آن ارزهای رمزنگاری شده مثل سپرده ها بیمه به آنها تعلق نمیگیرد و جالبتر اینکه ارزش ارزهای دیجیتال میتوانند ساعت به ساعت تغییر کنند، یعنی چیزی که شاید شما در حال حاضر صد دلار خریداری کرده اید بعدها ۱۰۰۰ دلار بیارزد یا بالعکس از ارزش آن کمتر بشود.

تعداد کریپتوکارنسی ها بیشمار است، و هر ماه شاید بتوان گفت بر تعداد آنها افزوده میشود، بهمین خاطر هم هست که آشنایی و بروز بودن در این فضا برای یک سرمایه گذار اهمیت بسیار بالایی دارد.

کنترلی غیرمتمرکز

همانطور که پیش تر گفته شد این ارزها در اختیار دولت یا یک نهاد مرجع نیستند و چیزی که وضعیت بازار را مشخص میکند، کدنویسی ها و معاملاتی است که کاربران میکنند، و در این میان فعالیت استخراج کنندگان یعنی ماینرها برای ثبات و عملکرد رمزارزها بسیار مهم است، درواقع ماینرها یا استخراج کنندگان همان کاربران دنیای دیجیتال هستند که از قضا از قدرت محاسباتی خوبی هم برخوردار هستند.

نگاهی مختصر به برخی مفاهیم کریپتوکارنسی

کلیدهای خصوصی

هرکسی که دارای کریپتوکارنسی است دارای یک هویت مشخص است، این هویت مشخص به کاربر اجازه میدهد تا امکان مبادله واحدهای مشخص رو داشته باشد. این قابلیت در فضای ارزهای دیجیتال یک قابلیت خیلی خوب هست اما در عین حال قابلیتی خطرناک است! فکر کنید که کلیدخصوصی خودتون که بوسیله اون قرار هست وارد کیف پول خود شوید را گم کرده اید، در اینجا چه اتفاقی می‌افتد؟ هیچی خیلی راحت شما کیف پول و محتویات آن را از دست داده اید!

کیف پول

هر کاربری براساس کلید خصوصی که دارد میتواند منحصرا کیف پولی داشته باشد تا ارزهای دیجیتال خود را در آنها ذخیره کند، برخی از کیف پول‌ها مخصوص یک ارز دیجیتال بخصوص هستند، مثلا کیف پول نئو اما بعضی از کیف پول ها هستند که عمومی تر هستند و ارزهای مختلفی را شامل می‌شوند.

ماینرها

ماینرها یا استخراج کنندگان رمزارزها بعنوان منابعی برای نگهداری از رکوردهای معاملات رمزارزها شناخته میشوند، این منابع همانطور که گفته شد از قدرت محاسباتی قوی برخوردار هستند ؛کار آن‌ها اغلب در مزارع سرور خصوصی متعلق به مجموعه‌های استخراج، متشکل از ده‌ها نفر انجام می‌شود.

در این مطلب سعی کردیم خیلی خلاصه به یکسری از اصطلاحات از دنیای ارزهای دیجیتال بپردازیم، مطالب بعدی را دنبال کنید، قرار است به موضوعات و اصطلاحات بیشتری اشاره کنیم.