بیت کوین یک نوع رمز ارز است. صورت‌حساب‌های بیت کوین در توکن‌هایی به‌صورت کلیدهای عمومی و خصوصی نگهداری می‌شوند توکن به وسایل سخت‌افزاریِ امنیتیِ کوچکی گفته می‌شود که در اختیار کاربران یک شبکه قرار می‌گیرد تا با متصل کردن آنها به دستگاه‌شان، هویت‌شان شناسایی و تأیید شود این کلیدها خود شامل رشته‌ای طولانی از اعداد و حروف هستند که از طریق الگوریتم‌های رمزنگاری پیچیده‌ای به یکدیگر متصل شده‌اند. کلید عمومی که می‌توان آن را با شماره‌حساب بانکی قیاس کرد به‌عنوان یک آدرس در سراسر شبکه  و در کل جهان منتشر می‌شود و اشخاص می‌توانند به آن کلید عمومی، بیت کوین ارسال کنند و کلید خصوصی که می‌توان آنرا با رمزکارت‌های بانکی قیاس کرد نیز به‌عنوان یک عامل حفاظتی برای محافظت از حساب بیت کوین فرد و  انتقالات مجاز بیت کوین استفاده می‌شود. کلیدهای بیت کوینی را نباید با کیف پول‌های بیت کوین (Bitcoin Wallets) اشتباه بگیریم. کیف پول بیت کوین یک سخت‌افزار یا یک نرم‌افزار است که معاملات بیت کوین را تسهیل کرده و اجازه ردیابی مالکیت کوین‌ها را به افراد می‌دهد. البته واژه Wallet (کیف پول) کمی با طبیعت بیت کوین در تضاد است. زیرا که بیت کوین به‌طور ذاتی غیرمتمرکز است و برخلاف مفهوم واژهٔ “کیف پول” در یک نقطه ذخیره‌سازی نمی‌گردد و به‌صورت غیرمتمرکز در شبکهٔ بلاک چین می‌باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کیف پول بیت کوین می‌توانید از مطلب آموزشی «کیف پول بیت کوین» دیدن نمایید. پی‌نوشت: با استناد به بنیاد رسمی بیت کوین، واژه Bitcoin  با B بزرگ زمانی استفاده می‌شود که ما قصد اشاره به مفهوم یا موجودیت بیت کوین را داریم، در حالی که واژه bitcoin با b کوچک زمانی استفاده می‌شود که قصد اشاره به مقداری مشخص از این رمز ارز را داریم. واژهٔ جمع بیت کوین را نیز به هر دو صورت bitcoin یا bitcoins می‌نویسند. بیت کوین به‌صورت عمومی با سه حرفی BTC مخفف می‌کنند.